María xogaba na praia
facéndo castelos de area
soñando con aquel pazo
véndose así doncela!
Soñaba María...soñaba...
soñaba con ser princesa!
cunha coroa de estrelas
e carapucha de seda!
Aos seus pés se achegaron
as ondiñas da marea
que a fixeron despertar
dese soño de moi nena...
Baixo a auga alí quedaron...
eses soños de princesa!
provocando en María
un sorriso e non pena...
facéndo castelos de area
soñando con aquel pazo
véndose así doncela!
Soñaba María...soñaba...
soñaba con ser princesa!
cunha coroa de estrelas
e carapucha de seda!
Aos seus pés se achegaron
as ondiñas da marea
que a fixeron despertar
dese soño de moi nena...
Baixo a auga alí quedaron...
eses soños de princesa!
provocando en María
un sorriso e non pena...
Bonito poema que ven a conto co tempo que se aveciña, de praia, de ensoñacións e fantasías,e a tí nunca che falta. Eres orixinal en todo, mira qué foto lle fixeches dese catelo na aréa que lle vai tan ben ao poema. Non tiven tempo de ler o post anterior a este pero fareino.
ResponderEliminarGrazas por deixar un comentario.
Sigue e sigue escribindo porque o fas moi ben. Daslle a todo!
Que o verán che traia toda a inspiración que garda para quen sabe captala.
www.leriasdebea.blogspot.com
me gusta el ritmo de las letras del poema.
ResponderEliminarsaludos
David
Hola David, muchas gracias por pasarte por estas letras en gallego y que te resultasen con un bonito ritmo.
EliminarUn saludo.
Que interesante suena el gallego.
EliminarSaludos
David
Gracias Bea polos ánimos que me dás...
ResponderEliminarGustoume moito a entrada que lin no teu blog, quizais porque sentín o que escribías xa que este tempo invita a saír da casa e gozar da natureza e sobre todo do mar...
Unha aperta, e... tamén desexo para ti un verán con moitas inspiracións.
Gústame esa idea de provocar un sorriso e non pena, porque sempre vemos nos soños non cumplidos tristura.
ResponderEliminarO ritmo fai que o poema se lea amorosamente.
MOITOS BICOS.
Ola Mariola,xa ves... as veces o vagar fai que nos poñamos a pensar e a soñar...pero a realidade faite ver que as cousas non sempre son como nos gustaría que fosen, pero tampouco che deixa ningunha tritura posto que os pés están ben na terra, neste caso na area jajaja...
EliminarUn biquiño.
As estrelas pasan no mar col sueño de ser princesas, pero non acertan a pensar que nellas esta a beleza.
ResponderEliminar